به گزارش فرزانکان امیدوار به نقل از  فاش نیوز - حالا دیگر به این قطعیت رسیده ایم که سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران نباید بخش اقتصادی داشته باشد؛ چرا که نه تنها نفعی برای ایثارگران ندارد، بلکه معدن انواع فساد، ویژه‌خواری و سوءاستفاده شده و موجوداتی در آن لانه می کنند که آبروی خیل کارکنان خدوم و خود ایثارگران را هم می برند.

اگر خاطرتان باشد اواخر سال گذشته خبری با عنوان «یک سوت‌زنی درباره بانک دی» منتشر کردیم که در آن ضمن اطلاع‌رسانی به ایثارگران و مسئولان ذیربط، گلایه ای هم نسبت به برخوردهای دوگانه با بعضی مشتریان خاص بانک و ایثارگران، در پرداخت وام و گرفتن تضامین به عمل آمده بود. متعاقب آن، از روابط عمومی بانک دی تماس گرفتند و خواستار حذف خبر از خروجی فاش نیوز شدند و تهدید به شکایت کردند. ما به فرد تماس گیرنده که خانمی هم بود تفهیم کردیم که این کار(حذف خبر) به لحاظ حرفه ای درست نیست و درثانی دلیلی هم برای این کار وجود ندارد. به آنان گفتیم به هر تقدیر خبری منتشر شده و صلاح شما در این است که نسبت به آن شفاف‌سازی کنید. نهایتا پذیرفتند و جوابیه‌ای برای انتشار ارسال کردند. ما آن جوابیه را هم با عنوان «بانک دی خبر منتشرشده در فاش نیوز را با عنوان «یک سوت‌زنی درباره بانک دی» تکذیب کرد» منتشر کردیم.

ارسال جوابیه از سوی بانک و انتشار آن از طرف ما طبق معمول به این معنی بود که طرف تصمیم به پاسخگویی و شفاف‌سازی گرفته است. اما با کمال تعجب، با احضاریه ای که اوایل اسفندماه دریافت کردیم مشخص شد که بانک در اقدامی غیر حرفه ای، غیر سازنده و برخلاف قاعده، با وجود ارسال پاسخ و درج جوابیه، شکایت کرده و روند امور را به سمتی دیگر سوق داده است...که آن را هم طی خبری با عنوان «بانک دی از فاش‌نیوز شکایت کرد!» منتشر کردیم.

اوایل فروردین 402 و در ایام تعطیلات عید تماس گرفتند و پس از کلی عذرخواهی و اظهار شرمندگی (که فایل صوتی آن هم موجود است) و این که مثلا" «ما نمی دانستیم شما از ایثارگران و جانبازان هستید و همکار ما اشتباه کرده و بدون اطلاع این کار را کرده»، از زبان آقای «قیطاسی»، رئیس بانک دی، اعلام کردند، به محض پایان تعطیلات عید، شکایتشان را پس می گیرند.

این تصمیم مسئولان بانک دی را عاقلانه دانستیم و هر دلیلی هم که داشت، ما طبعا از این کار آنان استقبال کردیم. پس از مدتی در سامانه ثنای ما مختومه و بایگانی شدن پرونده را هم اعلام کردند. با دیدن این پیام و از روی خوشبینی، مطمئن شدیم که پرونده مختومه شده ، تصمیم گرفتیم پس گرفتن شکایت از سوی بانک دی را هم اطلاع‌رسانی کنیم. بنابراین خبری را در همین زمینه با عنوان «بانک دی شکایتش از فاش را پس گرفت»، روی خروجی سایتمان فرستادیم. با انتشار این خبر، مورد اتهام بعضی کاربران و مخاطبانمان هم قرار گرفتیم که خب پس معامله کردید و بده بستانی صورت گرفته و چه و چه و چه....

ما که با خوشبینی و بلکه ساده‌انگاری حرف آقایان را مردانه و از روی صداقت تلقی کرده و حتی حضور در موعد مقررشده در احضاریه را هم نادیده گرفته بودیم، دیری نپایید متوجه شدیم که رودست خورده ایم و بانک دی نه‌تنها شکایتش را پس نگرفته، بلکه بدون این که به ما اطلاع بدهند، در غیاب ما بطور جدی پیگیر قضیه هم بوده است. تازه فهمیدیم پیامی هم که به ثنای ما ارسال شده بود بابت مختومه اعلام گردیدن پرونده شورای حل اختلاف بوده که خب ما به دلیل خوشبینی و سرسری گرفتن و عدم مشاهده بعضی از پیامک های سامانه ثنا از ادامه روند بی‌اطلاع بودیم.

موقعی از اصل ماجرا باخبر شدیم که احضاریه ای بدون درج عنوان حقیقی یا حقوقی شاکی دریافت کردیم و به هیچ وجه هم ذهنمان دیگر به سمت بانک دی نرفت. حدسمان شکایت بایت خبر دیگری بود که احتمال می دادیم. وقتی به دادسرا مراجعه کردیم، به روشنی دانستیم قضیه از چه قرار است. بازپرس جوانی که مسئول پرونده بود کلی هم ما را سرزنش کرد که چرا تا حالا مراجعه نکرده اید و نهایتا یک هفته مهلت داد تا لایحه ای تنظیم و برای درج در پرونده به آنان تحویل دهیم.

قضیه را با یکی از دوستان که به نوعی با طرف مقابل ارتباط و تماس داشت و مدتی بود سعی می کرد این دعوا را به صلح بکشاند، درمیان گذاشتیم و ایشان نیز با مسئولان بانک دی تماس گرفته بود که فلانی این چه کاری بود که کردید؛ و بازخواستشان کرده بود که چرا بدعهدی کرده اید. به او گفته بودند ما بی تقصیریم و از بالا به ما فشار می آورند که شکایتتان را با جدیت پیگیری کنید و حق ندارید عقب بکشید! این دوست مشترک ما هم بار دیگر به آنها هشدار داده بود که این کار در نهایت به نفع شما نیست و بهتر است که شکایتتان را هرچه زودتر پس بگیرید. قرار شده بود تلاش خود را بکنند و طی دوسه روز به ما خبر بدهند.

مهلت ما هم برای تحویل لایحه تمام شد و باز خبری از آنان نشد. دوست مشترک این بار با خود رئیس بانک تماس می گیرد و رئیس بانک هم به وی می گوید فلانی، بگویید خبر این قضایا منتشر نشود و ما هم به این نتیجه رسیده ایم که مشکل اصلی بین فاش نیوز و مسئولان بالای بنیاد است و ما نباید داخل این دعوا بشویم؛ چرا که این وسط چیزی که لطمه می بیند حیثیت بانک و منافع سهامداران آن است که اکثرا ایثارگر هستند. لذا چند روز دیگر مهلت خواسته بودند که به شکلی به ماجرا خاتمه دهند.

چند روز دیگر هم با این وعده و وعیدها به ضرر ما سپری شد و نهایتا با پیگیری ما گفتند قراری بگذاریم جلسه ای در همان دادسرا تشکیل بشود و در آن جلسه به توافق برسیم و پرونده را جمع کنیم. اینجا بود که فهمیدیم قصدشان این است که ما را در تنگنا و محذور گیر بیندازند و از ما تعهد بگیرند و دست و بالمان را ببندند تا دیگر صدایمان در مورد موارد دیگر درنیاید. می خواستند بطور قانونی آزادی و آزادگی خود را به اسارت آنان در بیاوریم و از استیفای حق و حقوق هم‌سنگرانمان کوتاه بیاییم.

ولی به قول شاعر:

که گفتت برو دست رستم ببند

نبندد مرا دست، چرخ بلند

این پررویی نجومی رئیس و دیگر مسئولان بانک دی در حالی‌ست که هم خبر منتشر شده و مورد شکایت و هم برخی اخبار و اطلاعات دیگری که در اختیار داریم و عندالزوم منتشر خواهیم کرد، توسط بعضی مدیران فعلی بانک، پیش از تصدی مسئولیتشان در اختیار ما قرار داده شده است!

خلاصه نهایتا دوست رابطمان هم از آنان و صداقتشان ناامید شد و بالاخره ما امروز توانستیم لایحه خود را تحویل دادگاه بدهیم.

صدالبته این قضیه شکایت و شکایت‌کشی ها، خصوصا برای ما رسانه ای ها چیز تازه و عجیب و غریبی نیست و به هر ترتیب می گذرد؛ ولی «خوش بود گر محک تجربه آید به میان/ تا سیه روی شود هرکه در او غش باشد». در این میان چیزی که بیشتر آزاردهنده است تصور افرادی با این سطح بی‌تقوایی، بی‌صداقتی و ناراستی‌ست که در جای پر چرب و چیلی چون بانک، آن هم بانک دی که تصور سابقه اش مایه تصدیق لاحقه اش تواند بود، راه یافته اند. کسانی که با خود جانبازان و ایثارگران جنین برخوردی می کنند، معلوم است با مال و اموال آنان چه خواهند کرد.

یاد حرف حضرت آقا افتادم که در ادامه شرح روایتی در باره سختی گرفتاری آخرتی مسئولان فرمودند: کسی که دنبال مسئولیت بدود عقل ندارد. حال باید از خود پرسید کسانی که به خاطر مقام و منصب حاضرند هی وعده کنند و زیر قولشان بزنند، و هی دروغگویی و فریبکاری کنند چه وضعیتی خواهند داشت. آن اولی که آقا فرمودند بیشتر درباره مسئولینی بود که فقط حب مقام دارند و صرفا برای جاه‌طلبی دنبال مقام‌اند و درپی آن می دوند. اینها که برای رسیدن به جایگاهی حاضراند مرتکب هر کبیره و صغیره ای بشوند چه موجوداتی می توانند باشند و چه سرنوشتی خواهند داشت!

دلم برای رئیس بنیاد می سوزد که هیزم‌کش چه موجوداتی شده است. جای بسی تعجب است که چرا و با چه نیتی چنین افراد بی‌صداقت و سست‌عنصری را دور خود جمع کرده و هزینه‌هایشان را هم خودش پرداخت می کند!   

.................................................

خبر دیگر اینکه: